Invriezen of cryopreservatie

Het invriezen (cryopreservatie) van sperma is vandaag een routineprocedure en wordt onder andere toegepast op donorsperma. Ook als chemotherapie, radiotherapie, hormoontherapie of heelkunde, die de zaadcelkwaliteit kan aantasten, moet opgestart worden, kan de arts overwegen om vooraf sperma in te vriezen. Ook kunnen stukjes testisweefsel ingevroren worden die later een bevruchting kunnen realiseren via de ICSI-methode.

Het invriezen van eicellen werd niet routinematig uitgevoerd omwille van de potentiële chromosoombeschadiging van rijpe eicellen gedurende de vries- en dooiprocedure. Met de recente invriestechnieken is er een grotere kans op succes, doch gebeurt de invriezing van eicellen enkel voor welbepaalde indicaties.

In het CRG kunnen ook stukjes eierstokweefsel (ovariumbiopt) ingevroren worden. Tijdens een zogenaamde ovariumbioptie onder volledige narcose neemt de arts via een kijkoperatie in de buikholte stukjes van de eierstok weg, om ze in het laboratorium in te vriezen. Een ovariumbioptie wordt enkel afgenomen in bepaalde omstandigheden zoals voor het opstarten van chemotherapie en radiotherapie, waarbij de kans bestaat dat de vrouw nadien onvruchtbaar zou zijn. Deze techniek zit nog in een experimentele fase.

Als er na de IVF-procedure nog goede embryo’s overblijven, kunnen ze ingevroren worden (cryopreservatie). Meer dan 90% van deze embryo’s overleven cryopreservatie en kunnen dus worden teruggeplaatst. Dit gebeurt in een spontane, een optimaal gestimuleerde of een gesubstitueerde (vervang) cyclus. Dankzij vitrificatie geeft het terugplaatsen van ingevroren/ontdooide embryo’s bijna evenveel kans op zwangerschap als een terugplaatsing van verse embryo’s na een klassieke IVF-behandeling.

Alle ingevroren embryo’s blijven van jou. Meld daarom elke adres- of relatiewijziging aan de afdeling. Wanneer het centrum je niet meer kan bereiken, verlies je de rechten op de embryo’s.