Overmatig zweten (hyperhidrosis)

Zweten helpt het lichaam de temperatuur te regelen (thermoregulatie). Het is cultuur- en klimaatgebonden en ook normaal bij een inspanning. Bij overmatig zweten of ‘hyperhidrosis’ zweet men meer dan nodig.

Iemand kan over het hele lichaam te veel zweten veralgemeend overmatig zweten (secundaire hyperhidrosis) of plaatselijk overmatig zweten (focale hyperhidrosis).

1. Veralgemeend overmatig zweten (secundaire hyperhidrosis)

   Te veel zweten over het hele lichaam ontstaat spontaan of is het gevolg van een andere aandoening (secundaire hyperhidrosis). In dat geval moet de onderliggende aandoening worden opgespoord en behandeld om van het zweten af te geraken. 

   Behandeling secundaire hyperhidrosis

   Bij secundaire hyperhidrosis of veralgemeend zweten over het hele lichaam spoort uw huisarts of een internist de onderliggende aandoeningen op om die te behandelen.

2. Plaatselijk overmatig zweten (focale hyperhidrosis)

   Plaatselijk overmatig zweten of ‘focale hyperhidrosis’ situeert zich bijvoorbeeld enkel aan de handen, voeten of oksels. Ook zweten of blozen in het aangezicht is mogelijk en gaat dikwijls samen met emoties, of beroepsgebonden of sociale spanning. 

   Focale hyperhidrosis treft ongeveer 1 tot 3 % van de mensen, en komt evenveel voor bij mannen als bij vrouwen. De klachten ontstaan meestal bij adolescenten en jongvolwassenen en verergeren vaak tijdens de puberteit. Teveel zweten ter hoogte van de handen begint meestal op jonge kinderleeftijd, ter hoogte van de oksels bij adolescenten, en ter hoogte van het aangezicht op volwassen leeftijd. Door een mogelijke genetische factor komt het soms bij meerdere familieleden voor. 

   Focale hyperhidrosis is niet schadelijk maar kan een belangrijke weerslag hebben op het zelfvertrouwen, en hindert de sociale omgang met anderen. Een thoracale sympatectomie is een mogelijke behandeling voor hyperhidrosis ter hoogte van oksels, handen en aangezicht. 

   Behandeling focale hyperhidrosis

   Bij focale hyperhydrosis kan een chirurgische behandeling helpen als niet-chirurgische behandelingen geen of onvoldoende effect hebben.

   - Voorbeelden van niet-chirurgische behandelingen zijn sterke antizweetpreparaten of specifieke medicamenten, iontoforese en botuline-injecties. Deze behandelingen lopen meestal via de huisarts of dermatoloog. 

   -Een chirurgische behandeling is de thoracale sympatectomie: een kijkoperatie in de borstkas onder algemene verdoving (VATS = video-assisted thoracoscopic surgery).