Vernauwing van de plasbuis

Een goedaardige aandoening waarbij de plasbuis vernauwt, soms ten gevolge van een trauma.

Wat is een vernauwing van de plasbuis?

Een vernauwing van de plasbuis is een goedaardige aandoening waarbij de plasbuis vernauwt, soms ten gevolge van een trauma. Dit resulteert vaak in moeilijk plassen en een zwakke straal, het ophouden van urine de blaas en soms herhaalde ontstekingen van de urinewegen.

Diagnosestelling

1
Raadpleging
Tijdens een eerste raadpleging hebben we een gesprek over de plasklachten die je ondervindt en gebeurt een eerste oppuntstelling. Aanvullende onderzoeken worden vervolgens gepland.
2
Beeldvorming
Echografie van de nieren en blaas
Tijdens de echografie wordt door middel van geluidsgolven gekeken naar de anatomie van nieren, urineleiders en urineblaas. Van dit onderzoek ondervind je doorgaans geen last; de arts brengt een beetje gel aan ter hoogte van de nieren- en blaasstreek en drukt nadien zachtjes de echografieprobe aan tegen de huid.
Lees meer over een echografie
Het residu na plassen meten
De verpleegkundige of arts bekijkt tijdens dit onderzoek hoeveel urine in de blaas achterblijft na het plassen, het zogenaamde “residu”. Doorgaans is deze procedure gelijkaardig aan de echografie van de blaas. In zeldzame gevallen zal een dunne katheter via de plasbuis tot in de blaas opgevoerd worden. Deze katheter draineert dan de resterende urine waarvan het volume dan eenvoudig gemeten kan worden.
Echografie van de prostaat
Tijdens dit onderzoek bekijkt de arts via een echografie-probe die wordt ingebracht langs de aars de anatomie en grootte van de prostaat in detail. Deze echografie zelf is doorgaan pijnloos, maar je kan een oncomfortabel gevoel ervaren bij het inbrengen van echo-probe via de aars.
Lees meer
MRI van de prostaat
Magnetische Resonantie Imaging (MRI) van het bekken is een niet-invasie manier om via een scanner een gedetailleerd beeld te krijgen van onder andere de prostaat en zaadblaasjes. Een MRI kan helpen de grootte en anatomie van de prostaat in kaart te brengen en kan ook informatie geven met betrekking tot het risico op prostaatkanker.
Lees meer over een MRI-scan
RX urethrografie
Bij dit onderzoek wordt de blaas en de plasbuis opgevuld met contraststof. Dit kan gebeuren langs de penis (“retrograad”) of het aanprikken van de blaas met en fijne katheter (“antegraad”). Vervolgens zal gevraagd worden te plassen en worden röntgenfoto's gemaakt van de bekkenstreek.
3
Bloedname
Prostaat-specifiek antigeen (PSA)
Prostaat-specifiek antigeen (PSA) is een bloedtest die een indicatie kan geven over de grootte van de prostaat, het risico op progressie van plasklachten alsook het risico op prostaatkanker. Een PSA-test is vaak tevoren al eens afgenomen via de huisarts. Het is belangrijk om te weten dat deze test niet steeds een accuraat beeld geeft. Een verhoogde PSA-waarde betekent niet noodzakelijk dat je prostaatkanker hebt en mannen die gediagnosticeerd worden met prostaatkanker kunnen een normale of slechts licht verhoogde PSA-waarde hebben.
Nierfunctietesten (Creatinine en eGFR) en electrolyten
Deze bloedtesten geven informatie over hoe goed de nieren werken. In geval van gevorderde plasklachten kunnen de nieren aangetast worden en kan je nierfunctie verminderen. Aandoeningen van nieren kunnen uiteraard ook leiden tot een verminderde nierfunctie.
4
Andere diagnostische procedures
Urine-analyse en -cultuur
Bij een urine-analyse wordt de urine geanalyseerd op tekenen van bloed en infectie zoals rode en witte en bloedcellen in de urine. In geval we een infectie met een bacterie vermoeden of willen uitsluiten wordt de urine op cultuur gezet om na te gaan welke bacterie de klachten zou kunnen veroorzaken. Doorgaans duurt deze analyse drietal dagen voordat het volledige resultaat is gekend.
Plasdagboek
Tijdens dit onderzoek houd je zelf via een app of op papier gedurende een drietal dagen een dagboek bij waarin je noteert hoeveel en welke drank je drinkt en wanneer en het volume dat je plast. Ook kan je aanduiden hoe dringend het gevoel om te plassen was en of er al dan niet urineverlies is opgetreden. Dit plasdagboek is bedoeld om een beeld te krijgen op je dagdagelijkse plaspatroon.
Uroflowmetrie
Tijdens dit onderzoek vragen we je om te plassen in een speciaal ontworpen toilet dat de kracht en hoeveelheid van je plas kan meten. Voor dit onderzoek is het belangrijk om goed gevulde blaas te hebben. Dit een vaak uitgevoerd onderzoek, plas dus bij voorkeur dus niet kort voorafgaand aan je raadpleging op de dienst urologie.
Homeflow
Om een beter zicht te krijgen op je plasgedrag, kan het in sommige gevallen soms nuttig zijn om je plassen gedurende twee of drie dagen in de dagelijkse thuissituatie te kunnen analyseren. Hiervoor krijg je tijdelijk een toestel mee naar huis dat op je toilet past. Na verbinding met een app, kan dit toestel in de thuissituatie gedurende enkele dagen de hoeveelheid, kracht en frequentie van de plas meten.
Urodynamisch onderzoek (UDO)
Onderzoek van de werking van de blaas en haar afsluitmechanismen.
Lees meer
Cystoscopie
Onderzoek naar afwijkingen van de plasbuis, het prostaatgebied of de blaas.
Lees meer

Behandeling

Endoscopische behandeling
Bij deze behandeling wordt onder korte algemene narcose de vernauwing van binnenuit “opgesneden” met een mesje of laser. Deze behandeling kan aangewezen voor korte vernauwingen van de plasbuis maar de er bestaat een aanzienlijke kans dat de vernauwing nadien terugkeert.
Plasbuisreconstructie
Voor langere delen van de plasbuis die vernauwd zijn of bij vernauwingen die terugkeren, kan een reconstructie van de plasbuis aangewezen zijn. Dit is een chirurgische behandeling onder volledige verdoving waarbij soms gebruik van eigen wangslijmvlies nodig blijkt.

'Dankzij nieuwe digitale technologie kunnen zorgverleners patiënten ook vanaf afstand opvolgen. In volle coronatijd schakelden urologen van het UZA over op telemonitoring voor problemen aan de lagere urinewegen. ‘Dat is comfortabeler voor de patiënt en het levert betere meetresultaten op.'

prof. dr. Gunter De Win.

Lees meer