Klepaandoeningen
Het hart heeft 4 hartkleppen die ervoor zorgen dat het bloed maar in één richting stroomt doorheen het hart:
- de aortaklep
- de mitralisklep
- de pulmonalisklep
- de tricsupidalisklep
Bij een klepaandoening sluit een hartklep niet goed af of opent de klep niet naar behoren. Meestal komen klepziekten voor in de linker harthelft, bij de mitralisklep en de aortaklep.
Er zijn verschillende behandelingen mogelijk: medicijnen, openhartoperatie of niet-chirurgische ingreep.
Welke soorten klepaandoeningen bestaan er?
- Klepinsufficiëntie: kleppen die niet goed afsluiten waardoor het bloed onvoldoende wordt doorgepompt en er telkens een deel terugstroomt.
- Klepstenose: kleppen waarvan de klepblaadjes vergroeid of verkalkt zijn. Daardoor opent de klep niet naar behoren en wordt er onvoldoende bloed doorgepompt.
Hoe ontstaan klepaandoeningen?
Hartklepafwijkingen kunnen verschillende oorzaken hebben:
Aangeboren klepafwijkingen
Iets minder dan 1% van alle baby's heeft een aangeboren hartafwijking. Bij ongeveer 40% van hen is de ernst van de afwijking beperkt en zal er geen chirurgische ingreep nodig zijn. Jaarlijks worden er ook een duizendtal kinderen geboren met een hartafwijking die wel operatief behandeld moet worden. Bij sommige baby's zijn de klepblaadjes met elkaar vergroeid of zijn ze te klein of te groot.
Ouderdom
Naarmate we ouder worden, neemt de soepelheid van de kleppen af door verkalking (of calcificatie). De kleppen worden harder en kunnen zelfs krimpen. Dit verkalkingsverschijnsel noemen we sclerose.
Ziekten
- Bacteriële infecties (bijvoorbeeld streptokokken) kunnen de hartkleppen beschadigen waardoor de klepblaadjes aan elkaar kleven, of waardoor de klep vernauwt of lekt. Bacteriën kunnen via de bloedstroom naar het hart 'meereizen' en zich daar vasthechten op de kleppen. Dit verschijnsel heet endocarditis.
- Het hart kan ook uitzetten door bepaalde hartspierziekten. Door de vergroting van het hart, raken de klepblaadjes mekaar niet goed meer en kunnen de mitralis- en de tricuspidalisklep lekken.
- Daarnaast kan het gebruik van amfetamines (zoals XTC) tot klepbeschadigingen leiden.
Wat zijn de symptomen van klepaandoeningen?
Typische klachten bij klepziekten zijn:
- Kortademigheid
- Gezwollen voeten
- Vermoeid gevoel
- Pijn op de borst
- Onregelmatige hartslag
- Duizeligheid
Als u last hebt van één of meer van deze symptomen, moet u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis of uw huisarts.
Hoe worden klepaandoeningen vastgesteld (diagnose) en behandeld?
Van diagnose tot behandeling
Diagnose
De cardioloog kan duidelijkheid krijgen over de aard en de ernst van een klepafwijking op basis van een:
- echocardiografie
- MR-scan
- hartkatheterisatie met drukmetingen en beeldvorming van de hartkamers, de grote bloedvaten en de kroonslagaders
Behandeling
Medicatie
Als de klepafwijking niet te ernstig is, kunnen medicijnen volstaan om te zorgen dat de hartspier minder belast wordt. Vaak schrijft de arts ook antistollingsmiddelen voor om klontervorming te voorkomen.
Ballondilatatie
Heel soms kan de vernauwde klep (klepstenose) opengemaakt worden via ballondilatatie, zonder heelkundige ingreep. Meestal gaat het dan om vernauwingen van de mitralis- en de aortaklep, soms ook om de pulmonalisklep. Er wordt dan een ballonnetje via de bloedvaten tot in het hart geschoven en vervolgens opgeblazen ter hoogte van de vernauwde klep zodat deze wijder wordt gemaakt.
Klepoperatie: open of percutaan
Bij ernstige klepafwijkingen of degenererende kleppen kan een open klepoperatie noodzakelijk zijn. Omdat een openhartoperatie een zware ingreep is, wordt eerst uw algemene conditie bekeken.
Soms is het ook mogelijk om zonder een openhartoperatie via een prik in de slagader, in het been of in de schouder, een nieuwe hartklep in te planten (percutane hartklepimplantatie of aortaklepvervanging via katheter: TAVI).
Cardiale revalidatie
Soms zal de arts u voorstellen om deel te nemen aan het cardiale revalidatieprogramma.
