Wervelfracturen

Wervelfracturen zijn breuken in de ruggenwervels, veroorzaakt door trauma of osteoporose, die pijn, mobiliteitsproblemen en mogelijk neurologische uitval kunnen veroorzaken. 

Synoniemen

Spinaal trauma,
Wervelbreuk,
Indeukingsfractuur,
Compressiefractuur
Wat is een wervelfractuur?

Wat is een wervelfractuur?

Wervelfracturen zijn breuken in de ruggenwervels, veroorzaakt door trauma of osteoporose, die pijn, mobiliteitsproblemen en mogelijk neurologische uitval kunnen veroorzaken. 

    • Stabiele wervelfractuur

      Hierbij blijft de wervelkolom stabiel en oefent de breuk geen druk uit op het ruggenmerg of de zenuwen. Deze fractuur kan vaak conservatief worden, dit betekent dat de breuk zonder behandeling of operatie uit zichzelf geneest, meestal binnen 2 tot 3 maanden. Milde pijnklachten kunnen echter blijven bestaan. In sommige gevallen is het noodzakelijk om een halskraag of korset te dragen tijdens dit genezingsproces.
    • Insufficiëntiefractuur

      Ontstaat door verzwakte botten, vaak door osteoporose. Hoewel deze fracturen meestal stabiel zijn, veroorzaken ze pijn en bewegingsproblemen. De behandeling bestaat uit pijnbestrijding en soms een vertebroplastie, een weinig ingrijpende techniek waarbij een soort ‘cement’ met een naald wordt ingespoten in het gewenste wervellichaam. Patiënten worden ook doorverwezen naar de dienst reumatologie om na te gaan of een behandeling noodzakelijk is om de botkwaliteit te verbeteren.
    • Instabiele wervelfractuur

      Bij een instabiele fractuur heeft de wervelkolom onvoldoende stabiliteit door beschadigde botten en ligamenten, waardoor veilig bewegen moeilijk is. Botfragmenten kunnen verschoven zijn, wat druk op het ruggenmerg of de zenuwen kan veroorzaken. Dit leidt tot ernstige pijn en mogelijk neurologische uitval, zoals verlammingsverschijnselen. Een instabiele fractuur vereist vaak een operatie om de wervelkolom te stabiliseren.
  • Hevige pijn ter hoogte van de breuk, beperkte mobiliteit, mogelijke neurologische symptomen (zoals gevoelsvermindering of verlammingen bij instabiele fracturen). Instabiele fracturen komen vaker voor bij ernstige traumata, waarbij ook andere letsels kunnen optreden elders in het lichaam. 

Diagnosestelling

Diagnosestelling

De diagnose wordt meestal gesteld met beeldvorming na een trauma en bij symptomen:

  • Röntgenfoto’s (RX): in sommige gevallen wordt een RX gebruikt om een fractuur te detecteren. RX-onderzoeken zijn belangrijk om de mate van indeuking van de fractuur en de stand van de wervelkolom te beoordelen en op lange termijn op te volgen.
  • Een CT-scan is belangrijk om de volledige wervelbreuk in beeld te kunnen brengen. Hiermee kan men een inschatting maken van de hoe uitgebreid de breuk is en of er tekens zijn van instabiliteit of vernauwing van het wervelkanaal.
  • Tot slot, wordt soms een MRI-scan uitgevoerd om de omliggende ligamentaire structuren te beoordelen en een besluit te nemen over de stabiliteit van een wervelfractuur. Op een MRI-scan ziet men ook de relatie tussen eventueel verplaatste botfragmenten en de schade aan de zenuwen of het ruggenmerg. 
     
Behandeling

Behandeling

De behandeling van een wervelfractuur is afhankelijk van de stabiliteit van de fractuur. 

  • Meestal conservatieve behandeling met rust en pijnmedicatie. Bij fracturen van de hals kan het soms noodzakelijk zijn om gedurende 2 tot 3 maanden een harde halskraag te dragen. In principe heeft een korset geen meerwaarde voor de genezing van wervelfracturen in de onderrug, maar dit wordt soms overwogen wanneer de pijn moeilijk onder controle te krijgen is. 

  • Pijnbestrijding, rust, en soms vertebroplastie om de wervel te stabiliseren.

  • Instabiele fracturen vereisen vaak een operatieve behandeling waarbij schroeven, kooien of platen worden geplaatst om de wervelkolom te stabiliseren. Soms is langdurige immobilisatie met een halovest of korset nodig.

    Een vroege diagnose en behandeling van instabiele fracturen zijn cruciaal om pijn te verminderen, de kans op neurologische schade te verkleinen en de levenskwaliteit te verbeteren. 

Betrokken diensten

  • De dienst neurochirurgie behandelt aandoeningen van het centrale en perifere zenuwstelsel (hersenen, ruggenmerg en zenuwen), de wervelkolom en de schedel.
  • De dienst radiologie gebruikt medische beeldvorming zoals röntgenstralen (röntgenfoto, CT-scan), geluidsgolven (echografie) of magnetische velden (MR).
  • De dienst fysische geneeskunde en revalidatie behandelt ziektebeelden van het beendergestel, de spieren, de pezen, de gewrichten, wervelkolom en de zenuwbanen.
  • Op de dienst fysische revalidatie kom je terecht als je na een ongeluk, ziekte of medische ingreep problemen hebt gekregen met bewegen.
  • Dit specialisme behandelt alle vormen van bot- en spierproblemen, met andere woorden alle afwijkingen van het bewegingsstelsel.

Maak een afspraak

Neurochirurgie

Niet beschikbaar
Route 119